Οι απεργίες δημοσίων υπαλλήλων σε βολικές γι αυτούς ημερομηνίες δεν είναι καθόλου σπάνιο φαινόμενο. Όσον αφορά όμως την απεργία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ για δεύτερο συνεχόμενο Πάσχα, οι κινητοποιήσεις των σιδηροδρομικών ίσως αποβούν καταστροφικές για το σιδηρόδρομο και αυτοκαταστροφικές για τους ίδιους.
Ό,τι και να λένε τα οικονομικά αποτελέσματα, ο σιδηρόδρομος στην Ελλάδα βρίσκεται σε περίοδο παρακμής, κάτι που οφείλεται κυρίως σε πολιτικές επιλογές τα τελευταία 20 χρόνια. Ειδικότερα τα τελευταία 5-6 χρόνια, και εν αναμονή της ιδιωτικοποίησης των ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΕΕΣΣΤΥ (Ελληνική Εταιρεία Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού), η κατάσταση φαίνεται να μην έχει πάτο.
Ωστόσο, τον τελευταίο καιρό έχουν υπάρξει ενθαρρυντικά σημάδια, όπως η πρόθεση του Υπουργείου Υποδομών να προχωρήσουν τα σιδηροδρομικά έργα σε όλη την Ελλάδα (αν και πάλι δίνεται προτεραιότητα στους αυτοκινητόδρομους), και το ενδιαφέρον ξένων πολυεθνικών για τα εμπορικά δρομολόγια της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Ανάμεσά τους η Hewlett Packard και η Sony.
Η απεργία στα εμπορικά δρομολόγια της ΤΡΑΙΝΟΣΕ όμως όλη τη βδομάδα του Πάσχα, δεν δίνει το καλύτερο μήνυμα στους νέους πελάτες οι οποίοι είναι απαραίτητοι για την επιβίωση της εταιρίας. Μία ιδιωτική ΤΡΑΙΝΟΣΕ χωρίς εμπορικά δρομολόγια δεν θα είχε λόγο ύπαρξης. Επίσης, η απεργία στα επιβατικά δρομολόγια από το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευή μέχρι το βράδυ της Δευτέρας του Πάσχα, προσφέρει απλόχερα πελατεία στα ΚΤΕΛ και τις αεροπορικές εταιρίες. Σε μία εποχή που οι σιδηροδρομικές μεταφορές στην Ευρώπη ανταγωνίζονται στα ίσα τις αεροπορικές, στην Ελλάδα ο σιδηρόδρομος επαναπαύεται μόνιμα, ακόμα και όταν έχουν μόλις μπει νέοι δυνατοί παίκτες στην αγορά.
Η ευθύνη δεν ανήκει όμως μόνο στους σιδηροδρομικούς, οι οποίοι μεταξύ άλλων ζητούν προλήψεις προσωπικού και ματαίωση της ιδιωτικοποίησης των ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΕΕΣΣΤΥ, αλλά και τους διοικητικούς και πολιτικούς προϊσταμένους τους. Μία σειρά προβλημάτων, μερικά από τα οποία θα μπορούσαν να λυθούν άμεσα, κρατούν τους Ελληνικούς σιδηροδρόμους πίσω:
- Τα έργα υποδομών σε όλη την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων της ηλεκροκίνησης και της σηματοδότησης, που θα επιτρέψουν μεγαλύτερες ταχύτητες και θα συντομεύσουν τις αποστάσεις βρίσκονται έως και χρόνια πίσω. Τα σχέδια για την πραγματοποίηση του Αθήνα – Θεσσαλονίκη σε 3,5 ώρες από το 2017 είναι αμφίβολα.
- Ο Προαστιακός της Αθήνας είναι το χειρότερο μέσο μεταφοράς της πόλης. Αραιά δρομολόγια σε ώρες αιχμής, καθυστερήσεις, έλλειψη ενημέρωσης, τραγική κατάσταση σε σταθμούς και συρμούς, αδιάφορο προσωπικό.
- Ο κεντρικός σταθμός της Αθήνας, εδώ και χρόνια σε κατάσταση που θυμίζει επαρχιακό σταθμό της δεκαετίας του 80. Και οι περισσότεροι επαρχιακοί σταθμοί, σε παρόμοια κατάσταση.
- Η πρώτη και η τρίτη σε μέγεθος πόλη της Ελλάδας δεν συνδέονται σιδηροδρομικά εδώ και χρόνια. Η μετακίνηση μεταξύ Αθήνας – Πάτρας θα συνεχίσει να γίνεται μέσω μετεπιβίβασης σε λεωφορεία για χρόνια ακόμα.
- Η Ελλάδα παραμένει επίσης αποκομμένη σιδηροδρομικά από την υπόλοιπη Ευρώπη. Εδώ και χρόνια έχουν διακοπεί τα δρομολόγια μεταξύ Ελλάδας και Π.Γ.Δ.Μ., Βουλγαρίας και Τουρκίας.
- Φαίνεται πως δεν υπάρχει κανένα σχέδιο προώθησης των σιδηροδρομικών μεταφορών. Καμία διαφήμιση, καμία επικοινωνιακή δράση πέρα από τις προσφορές για αγορές εισιτηρίων μέσω διαδικτύου πριν από λίγα χρόνια.
Τα προβλήματα είναι πολλά και η λύση σίγουρα δεν πρόκειται να έρθει εύκολα, ούτε και μετά την αναπόφευκτη ιδιωτικοποίηση. Σίγουρα όμως η συγκεκριμένη απεργία δεν είναι προς το συμφέρον του ελληνικού σιδηρόδρομου.
Πηγή: athenstransport.com
Be the first to comment