Ποια είναι η ιδανική διάταξη θέσεων ενός συρμού του μετρό;

New York Subway

Η διάταξη των θέσεων στο εσωτερικό ενός συρμού του μετρό είναι ένα ζήτημα που απασχολεί τους σχεδιαστές σιδηροδρομικών οχημάτων παγκοσμίως.  Αλλού δίνεται έμφαση στην μεγιστοποίηση του διαθέσιμου χώρου, ακόμα και αν αυτό είναι εις βάρος των καθήμενων επιβατών, και αλλού, όπως και στο μετρό της Αθήνας, στην τοποθέτηση όσο το δυνατών περισσότερων καθισμάτων εις βάρος του διαθέσιμου χώρου.

Στη Νέα Υόρκη, ερευνητές προσπαθούν να σχεδιάσουν τον ιδανικό συρμό του μετρό λαμβάνοντας υπόψη τη συμπεριφορά των επιβατών. Η Επιτροπή Ερευνών Μεταφορών των ΗΠΑ προτείνει το σχεδιασμό ενός βαγονιού με κάθετους στύλους στο μέσο έτσι ώστε να μεγιστοποιείται ο χώρος μπροστά στις πόρτες για τους επιβάτες μικρών αποστάσεων, και παράλληλες θέσεις καθισμάτων στα δύο άκρα του βαγονιού για επιβάτες μεγαλύτερων αποστάσεων. Θα υπάρχουν επίσης θέσεις κατά μήκος του τρένου οι οποίες θα χωρίζονται ανά δύο με στύλους και διαχωριστικά.

Το σχέδιο είναι αποτέλεσμα έρευνας στο πλαίσιο της οποίας παρατηρήθηκε που στέκονται ή κάθονται και για πόση ώρα οι επιβάτες που χρησιμοποιούν τον υπόγειο σιδηρόδρομο της Νέας Υόρκης εκτός των ωρών αιχμής. Τις ώρες αιχμής φυσικά, η επιλογή θέσης μέσα στο συρμό είναι από δύσκολη έως αδύνατη.

Το διάγραμμα θέσεων ενός συρμού του μετρό της Νέας Υόρκης σήμερα.
Το διάγραμμα θέσεων ενός συρμού του μετρό της Νέας Υόρκης σήμερα.

Η έρευνα αποκαλύπτει ότι οι επιβάτες του μετρό της Νέας Υόρκης δεν θέλουν να έρχονται σε κοντινή επαφή με τους συνεπιβάτες τους και προτιμούν να σταθούν όρθιοι από το να καταλάβουν το τελευταίο διαθέσιμο κάθισμα. Ακόμα και όταν το τρένο παρουσιάζει 120% πληρότητα, μόνο το 90% των θέσεων έχουν καταληφθεί. (Από την εμπειρία μας στο μετρό της Αθήνας, όλες οι θέσεις καταλαμβάνονται πολύ πριν επέλθει 100% πληρότητα).

Επίσης, οι επιβάτες προτιμούν να στριμωχτούν κοντά στις πόρτες ακόμη και όταν υπάρχει διαθέσιμος χώρος στο μέσο του βαγονιού. Οι σχεδιαστές προτείνουν οι πόρτες να τοποθετούνται ασύμμετρα έτσι ώστε οι επιβάτες να μη συνωστίζονται μπροστά τους. Όσοι προτιμούν να στέκονται όρθιοι, συνήθως κρατούνται από ένα κάθετο στύλο, και όχι από τις χειρολαβές.

Η προτεινόμενη διάταξη θέσεων των νέων συρμών χωρίς αντικριστές πόρτες και με διαχωριστικά μεταξύ των καθισμάτων
Η προτεινόμενη διάταξη θέσεων των νέων συρμών χωρίς αντικριστές πόρτες και με διαχωριστικά μεταξύ των καθισμάτων

Για κοντινά δρομολόγια, οι επιβάτες δε νοιάζονται για την φορά των καθισμάτων. Αντίθετα όσοι ταξιδεύουν μακριά, προτιμούν να κάθονται σε καθίσματα που κοιτούν προς τη φορά του τρένου. Ακόμα και αυτοί όμως, προτιμούν ένα κάθισμα αντίθετο με τη φορά του τρένου από ένα μεσαίο κάθισμα με συνεπιβάτες αριστερά και δεξιά.

Τα μεσαία αυτά καθίσματα αποφεύγονται γενικά από όλους τους επιβάτες, γι’ αυτό και οι σχεδιαστές προτείνουν οι καθίσματα να χωρίζονται ανά 2 με διαχωριστικά έτσι ώστε να χρησιμοποιούνται όλες οι θέσεις.

Όσον αφορά το φύλο, οι γυναίκες προτιμούν να στέκονται όταν το τρένο είναι σχετικά άδειο. Όταν όμως τα καθίσματα αρχίσουν να γίνονται πιο περιζήτητα, οι γυναίκες είναι πιο ανταγωνιστικές από τους άνδρες στην κατάληψη μιας θέσης. Τα παιδιά πάλι, δεν αντιμετωπίζουν ποτέ πρόβλημα στην εύρεση θέσης. Η έρευνα δείχνει ότι αν και οι γυναίκες αποφεύγουν τα πιο άδεια βαγόνια για λόγους ασφαλείας, μπορούν εύκολα να βρουν θέσεις καθώς ακόμα και σήμερα “οι gentlemen της Νέας Υόρκης τηρούν τις κοινωνικές συμβάσεις παραχωρώντας το κάθισμά τους σε γυναίκες και παιδιά”.

Πηγή: wired.com, φωτογραφία SeattleDog1

 

Creative Commons License 

Το παραπάνω κείμενο χορηγείται με άδεια 
Creative Commons: Αναφορά Δημιουργού – Παρόμοια Διανομή 3.0.

4 Comments

  1. αυτο με το θεμα των διακλαδωσεων ειναι πολυ σοβαρο. δεν ειναι δυνατο οταν κλεινει το Συνταγμα να μην μπορεις να αλλαξεις γραμμη. Επρεπε να δοθει σε αυτο προτεραιοτητα….
    νομιζω παντως σε εμας πρεπει να δοθει βαρος στο να υπαρξει περισσοτερο χωρος για τους ορθιους. Σπανια βρισκω να κατσω ετσι και αλλιως και ιδιαιτερα σε σταθμους οπως το Συνταγμα γινομαστε σαν τις σαρδελες οχι μονο γιατι δεν εχουμε που να παμε αλλα και γιατι θελουμε να καθομαστε κοντα στην πορτα ωστε να μην αναστατωνουμε ολο τον κοσμο στον σταθμο αποβιβασης μας

    • Όσον αφορά το θέμα των διακλαδώσεων δε νομίζω ότι είναι θέμα προτεραιοτήτων αλλά ταχύτητας με την οποία αναπτύσσεται το δίκτυο. Όταν κατασκευαστεί και λειτουργήσει το πρώτο τμήμα της γραμμής 4, το κομμάτι Πανεπιστήμιο – Ευαγγελισμός θα ανακουφίσει το σταθμό του Συντάγματος.

  2. “Από την εμπειρία μας στο μετρό της Αθήνας, όλες οι θέσεις καταλαμβάνονται πολύ πριν επέλθει 100% πληρότητα” – Απίθανο σχόλιο αλλά και τόσο αληθινό! Δυστυχώς το φαινόμενο δεν περιορίζεται στο μετρό, αλλά και σε πλοία, λεωφορεία, τραίνα κλπ…

    Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η ανάλυση και μάλιστα θα μπορούσε να βρει εφαρμογή και στην περίπτωση του Αθηναϊκού μετρό: Αφού οι υπάρχουσες γραμμές επεκτείνονται χωρίς να δημιουργούνται νέες ή έστω να διακλαδώνονται, υπάρχουν επιβάτες που μπορεί να βρίσκονται ακόμα και μία ώρα μέσα στο συρμό. Αυτοί φυσικά δεν ενδιαφέρονται να βρίσκονται κοντά στην πόρτα!

    • Νομίζω ότι το «πάμε να πιάσουμε θέσεις» είναι ελληνικό φαινόμενο που σίγουρα δεν έχει να κάνει με την ηλικία ή το φύλο.

      Όταν το τρένο ξεκινάει από την αφετηρία, όλες οι θέσεις είναι κατειλημμένες ακόμα και αν οι επιβάτες θα κατέβουν 2 στάσεις αργότερα. Αν μειωθούν μελλοντικά οι θέσεις για να αυξηθεί ο χώρος θα υπάρχουν παράπονα από άτομα μέσης ηλικίας και άνω (που συχνά περιμένουν όρθιοι σε στάσεις λεωφορείων για τριπλάσιο χρόνο από όσο διαρκεί μία μέση διαδρομή με το μετρό).

      Όσες γραμμές και να κατασκευαστούν το πρόβλημα του συνωστισμού τις ώρες αιχμής θα εξακολουθεί να υπάρχει αλλά φοβάμαι ότι στις θέσεις θα συνεχίσουν να κάθονται οι πιο γρήγοροι.

Γράψτε απάντηση στο μαρια Ακύρωση απάντησης

Your email address will not be published.


*