Μία μέρα του 1993 στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο

Ένα ταξίδι 30 χρόνια πριν, στο όχι και τόσο κοντινό πλέον 1993, μάς πηγαίνει το σημερινό βίντεο. Σε μία εποχή που οι κάμερες δεν βρίσκονταν στο χέρι κάθε πολίτη, ο εικονολήπτης κάνει μία βόλτα στη γραμμή του Ηλεκτρικού Σιδηροδρόμου από τον Πειραιά ως και την Ομόνοια, ενώ επισκέπτεται και κάποιους χώρους που δεν είναι προσβάσιμοι στο κοινό όπως το αμαξοστάσιο του Πειραιά και το Κέντρο Ελέγχου Λειτουργίας της γραμμής.

Η διαδρομή ξεκινά από το σταθμό του Πειραιά, ίσως το σταθμό που έχει αλλάξει το λιγότερο από τότε μέχρι και σήμερα. Στην αποβάθρα βρίσκεται σταθμευμένος ένας από τους συρμός της 9ης παραλαβής, γνωστοί και ως «Σογιούζ», που είχαν αποσυρθεί ως το τέλος της δεκαετίας του 90. Λίγο αργότερα, στην αποβάθρα βλέπουμε ένα συρμό της 8ης παραλαβής, ο οποίος είναι πολύ πιθανό να ταξιδεύει μεταξύ Πειραιά και Κηφισιάς ακόμα και σήμερα, 30 χρόνια αργότερα. Στο σταθμό φτάνει από την Κηφισιά και ένας συρμός της 5ης παραλαβής με το χαρκτηριστικό μπεζ χρώμα. Οι συρμοί αυτοί που κυκλοφορούσαν από τη δεκαετία του 1950 αποσύρθηκαν επίσης λίγα χρόνια αργότερα.

Στο «Εργοστάσιο Πειραιά» συρμοί βρίσκονται σε διαδικασία συντήρησης ενώ βλέπουμε και ένα μηχάνημα λείανσης σιδηροτροχιών που αποτελεί ιδιοκατασκευή. Σήμερα, η εργασία αυτή ανατίθενται σε ιδιώτες.

Στη συνέχεια, ο επιβιβαζόμαστε σε έναν μουσειακό ξύλινο συρμό με κατεύθυνση την Ομόνοια. Κατά τη δεκαετία του 1990, λίγα χρόνια μετά την οριστική απόσυρσή τους, οι ξύλινοι συρμοί πραγματοποιούσαν δρομολόγια τις Κυριακές.

Διασχίζοντας τους ενδιάμεσους σταθμούς, μία δεκαετία πριν την ανακαίνισή τους, και μετά από μία στάση στο αμαξοστάσιο του Θησείου (όπου βλέπουμε ένα ξύλινο κινητήριο όχημα που είχε μετατραπεί σε φορτάμαξα), φτάνουμε στο σταθμό της Ομόνοιας, τον πιο κεντρικό και πολυσύχναστο σταθμό της γραμμής. Εκεί, βλέπουμε τον κλειδούχο του σταθμού επί το έργον, μία θέση που ήταν απαραίτητη δεδομένου του ότι ο σταθμός εκείνη την εποχή χρησιμοποιούταν ως τερματικός από αρκετούς συρμούς.

Η περιήγηση ολοκληρώνεται στην οδό Αθηνάς (στο βάθος βλέπουμε και την πλατεία Ομoνοίας όπου είχαν ξεκινήσει οι εργασίες του Μετρό) και το Κέντρο Ελέγχου Λειτουργίας το οποίο στεγαζόταν στο Μέγαρο των ΗΣΑΠ λίγα χρόνια πριν μεταφερθεί στο σταθμό Ειρήνη. Εκεί, με μάλλον σύγχρονα για την εποχή μέσα, με τη βοήθεια φωτεινών πινάκων και οθονών ήταν δυνατή η παρακολούθηση της κίνησης των συρμών αλλά και των φωτοσημάτων σε ζωντανό χρόνο.

athenstransport.com