Σε μια προσπάθεια για την ενίσχυση της προσβασιμότητας των επιβατών στα λεωφορεία, η Διεθνής Ένωση Δημόσιων Μεταφορών (UITP) πρότεινε την τροποποίηση του Κανονισμού 107 της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Επιτροπής του ΟΗΕ με έδρα τη Γενεύη, που αφορά τους κανόνες κατασκευής λεωφορείων. Στόχος των προτάσεων είναι τα αστικά λεωφορεία να γίνουν περισσότερο εμφανή μέσα στο αστικό περιβάλλον.
Το ζήτημα της προσβασιμότητας στις δημόσιες συγκοινωνίες είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό για τη δημιουργία περιεκτικών και ισότιμων λύσεων κινητικότητας για όλους. Σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο των New York Times, η πόλη της Νέας Υόρκης αντιμετωπίζει μια σημαντική πρόκληση προσβασιμότητας καθώς πάνω από το 6% των κατοίκων της έχει κινητικές αναπηρίες, ωστόσο μόνο το 27% από τους 472 σταθμούς του μετρό πληρούν τα πρότυπα του νόμου για την προσβασιμότητα. Την ίδια ώρα, οι εργασίες βελτίωσης καθυστερούν, με μόνο 3 από τους 67 σταθμούς που θα πραγματοποιηθούν έργα να έχουν καταστεί προσβάσιμοι ενώ για τους υπόλοιπους δεν υπάρχει καθορισμένο χρονοδιάγραμμα ή χρηματοδότηση.
Σύμφωνα με μία μελέτη, οι χρήστες χειροκίνητων αναπηρικών αμαξιδίων στην πόλη Columbus των ΗΠΑ, έχουν περιορισμένη πρόσβαση στα αστικά λεωφορεία, με τους χρήστες ηλεκτρικών αμαξιδίων να έχουν ελαφρώς καλύτερη αλλά ακόμα περιορισμένη πρόσβαση, φτάνοντας μόνο το 25% περίπου των στάσεων που είναι διαθέσιμες για το σύνολο των επιβατών.
Οι εφαρμογές για smartphone μπορούν να βελτιώσουν την προσβασιμότητα για άτομα με αναπηρία, βοηθώντας την πλοήγησή τους στα μέσα μαζικής μεταφοράς και άλλες βασικές υπηρεσίες. Ενώ ορισμένες εφαρμογές προσφέρουν δυνατότητες προσβασιμότητας, το κόστος και η έλλειψη υποχρεωτικών κανονισμών εμποδίζουν την ευρύτερη προσβασιμότητα. Η ανάπτυξη προσβάσιμων εφαρμογών είναι ακριβότερη, γεγονός που αποτρέπει μικρότερους οργανισμούς μεταφορών. Η Apple και η Google παρέχουν οδηγίες και ειδικές λειτουργίες, αλλά οι προγραμματιστές εφαρμογών δεν είναι υποχρεωμένοι να συμμορφώνονται.
Οι προτάσεις της UITP προς τον ΟΗΕ
Όσον αφορά στην πρωτοβουλία της UITP (μέλος της οποίας είναι και ο ΟΑΣΑ), ο οργανισμός τονίζει ότι «παρά την πρόοδο που επετεύχθη από την Ευρωπαϊκή Οδηγία Λεωφορείων του 2001, και την βελτίωση των συνθηκών προσβασιμότητας έκτοτε, ορισμένοι επιβάτες με περιορισμένη κινητικότητα εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν προβλήματα προσβασιμότητας. Οι ασυνέπειες στην ερμηνεία των κανονισμών μεταξύ των κατασκευαστών λεωφορείων έχουν επιδεινώσει το πρόβλημα. Μέσω συνεργασίας με διάφορες ενώσεις αξιολόγησης προσβασιμότητας και τη διεξαγωγή δοκιμών σε πραγματικές συνθήκες, κατέστη σαφές ότι ακόμη και τα λεωφορεία που συμμορφώνονταν με τους πιο πρόσφατους κανονισμούς θα μπορούσαν να δημιουργήσουν δυσκολίες σε αυτούς τους επιβάτες».
Οι βασικές τροπολογίες που εξετάζονται εστιάζουν σε πέντε κύριους τομείς και στοχεύουν να κάνουν τα λεωφορεία εξίσου προσβάσιμα μέσα στο αστικό περιβάλλον:
- Εμφάνιση λεωφορείων: Επιδιώκεται να βελτιωθεί η αντίθεση μεταξύ της εμφάνισης των λεωφορείων και των γύρω περιβάλλοντός τους ώστε να είναι πιο ορατά στους επιβάτες.
- Είσοδος στο λεωφορείο: Ενισχύοντας την αντίθεση μεταξύ των θυρών και του αμαξώματος του λεωφορείου, στόχος είναι να διασφαλιστεί η ξεκάθαρη και εύκολη είσοδος των επιβατών, ιδιαίτερα εκείνων με περιορισμένη κινητικότητα.
- Αναγνώριση χώρων: Οι προτεινόμενες αλλαγές δίνουν έμφαση στη σαφή οριοθέτηση και στον εύκολο εντοπισμό των χώρων εντός του λεωφορείου, προς όφελος όλων των επιβατών.
- Πληροφόρηση και Ασφάλεια: Η UITP υποστηρίζει τη θέσπιση ολοκληρωμένων πρωτοκόλλων ενημέρωσης και ασφάλειας κατά τη διάρκεια των μετακινήσεων για την παροχή βοήθειας στους επιβάτες.
- Έξοδος από το λεωφορείο: Η εξασφάλιση εύκολων και ασφαλών εξόδων για όλους τους επιβάτες αποτελεί κεντρικό στόχο αυτών των τροπολογιών, προωθώντας τη συνολική προσβασιμότητα.
Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις επιδιώκουν να τυποποιήσουν και να βελτιώσουν τα χαρακτηριστικά προσβασιμότητας. Ο στόχος είναι να τεθούν καθολικές συστάσεις για υπηρεσίες που θα κάνουν τα δημόσια λεωφορεία πιο ορατά και προσβάσιμα στα αστικά τοπία, ενισχύοντας τελικά την ισότιμη πρόσβαση.
Οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι ένας ζωτικής σημασίας σύνδεσμος, που διασφαλίζει ότι όλοι, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, μπορούν να συμμετέχουν στην καθημερινή ζωή. «Το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει κάποια μορφή αναπηρίας ενώ 750 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν προκλήσεις αλφαβητισμού», αναφέρει η UITP. «Η εξασφάλιση της προσβασιμότητας διασφαλίζει ότι όλοι μπορούν να συμμετέχουν στην κοινωνία. Και η προσβασιμότητα δεν αφορά αποκλειστικά για άτομα με αναπηρίες. Συμπεριλαμβάνει τους γονείς με καρότσια, 1 στους 12 άνδρες που έχουν αχρωματοψία και το δικαίωμα κάθε ατόμου να κυκλοφορεί ελεύθερα στην κοινωνία».
Πηγή: sustainable-bus.com, επιμέλεια: Αλέξανδρος Λιάρος
athenstransport.com
Be the first to comment