Καθώς η επιστροφή στη νέα κανονικότητα ξεκινά σταδιακά και για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς της Αθήνας, στο επίκεντρο της προσπάθειας για την επαναλειτουργία των μέσων βρίσκεται η «ατομική ευθύνη» που καλούνται να επιδείξουν οι επιβάτες.
Είναι προφανές ότι τόσο στην προηγούμενη όσο και σε αυτή τη φάση της πανδημίας, ο κάθε πολίτης οφείλει να ακολουθήσει συγκεκριμένες οδηγίες για την προστασία και του εαυτού του αλλά και του κοινωνικού συνόλου. Καμία πολιτική για τη διαφύλαξη της υγείας των πολιτών δεν μπορεί να πετύχει χωρίς τη συμμετοχή των πολιτών.
Ιδιαίτερα όμως όσον αφορά τις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας, μέσω της επίκλησης της «ατομικής ευθύνης», οι επιβάτες καλούνται να «βάλουν πλάτη» ώστε ο αντίκτυπος διαχρονικών προβλημάτων και ελλείψεων που πολλές διαδοχικές κυβερνήσεις (συμπεριλαμβανομένης και της σημερινής) απέτυχαν να επιλύσουν, να είναι όσο το δυνατό μικρότερος.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι φυσικά οι ελλείψεις σε οχήματα αλλά και ανταλλακτικά λόγω των οποίων τόσο τα Λεωφορεία (τα τελευταία μπήκαν στην κυκλοφορία το 2009 ενώ ακόμα κυκλοφορούν λεωφορεία από τη δεκαετία του 90) αλλά και το Μετρό λειτουργούσαν οριακά και πριν από την πανδημία. Αν και το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών πριν από λίγους μήνες υποσχόταν άμεσες λύσεις, οι προκήρυξη των διαγωνισμών για την προμήθεια νέων λεωφορείων έχει μετατεθεί για το προσεχές φθινόπωρο, ή εντός του καλοκαιριού στην καλύτερη περίπτωση. Φυσικά για να δούμε νέα οχήματα θα πρέπει να περιμένουμε χρόνια.
Η έλλειψη του απαραίτητου προσωπικού (την οποία ο σημερινός υπουργός είχε στο παρελθόν αρνηθεί) έχει συνέπειες ακόμα και στη διαχείριση του κορωνοϊού. Οι συγκοινωνίες, χάρη σε μετακινήσεις προσωπικού από την «πρώτη γραμμή» σε γραφεία αλλά και του φρένου στις προσλήψεις (όσοι συνταξιοδοτούνται δεν αναπληρώνονται) απλά δεν έχουν διαθέσιμο προσωπικό για να εξυπηρετήσουν τους επιβάτες. Την περασμένη Παρασκευή, η ΣΤΑΣΥ ενέκρινε δέσμευση πίστωσης ύψους 372.000 ευρώ με ΦΠΑ προκειμένου 45 σταθμοί του δικτύου να στελεχωθούν με «βοηθούς επιβατών» οι οποίοι θα φροντίζουν ώστε να μη δημιουργείται συνωστισμός. Κάπως έτσι θυμόμαστε και τη μετάβαση στο ηλεκτρονικό εισιτήριο που έγινε χάρη στην ολιγόμηνη εργασία ιδιωτών αλλά και την «επιτήρηση» των πυλών του ηλεκτρονικού εισιτηρίου από υπαλλήλους σεκιούριτι που φυσικά δεν έχουν δικαίωμα να επιβάλλουν πρόστιμο.
Προφανώς ένα συγκοινωνιακό σύστημα που πάσχει δεν είναι δυνατό να ανταποκριθεί πλήρως στις ανάγκες του επιβατικού κοινού. Η μείωση και περικοπή των δρομολογίων σε όλα τα μέσα είναι συνεχής τα τελευταία χρόνια και συχνά βαπτίζεται «αναμόρφωση» με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση των επιβατών. Η δε πύκνωση των δρομολογίων από αυτή την εβδομάδα είναι στην καλύτερη περίπτωση επιστροφή στα δρομολόγια προ κορωνοϊού που φυσικά δεν θα επαρκούσαν αν το σύνολο των επιβατών επέστρεφε στις συγκοινωνίες. Το υπουργείο ζητά από τους επιβάτες να μετακινούνται μόνο αν είναι ανάγκη αλλά όσοι έχουν εναλλακτικές, μάλλον τις προτιμούσαν ακόμα και πριν την πανδημία του κορωνοϊού.
Είναι προφανές πως η συντριπτική πλειοψηφία των επιβατών θα αναλάβουν την ατομική τους ευθύνη κατά τις μετακινήσεις τους με τις συγκοινωνίες της Αθήνας. Το ζητούμενο είναι πότε η κυβέρνηση, το υπερταμείο και οι διοικήσεις των αστικών συγκοινωνιών θα αναλάβουν και τις δικές τους ευθύνες με στόχο την επίλυση των προβλημάτων που ταλαιπωρούσαν τους Αθηναίους ακόμα και πριν την έλευση του κορωνοϊού.